ภาษานี้มีสำเนียงหลักสองกลุ่ม กลุ่มแรกคือกลุ่มตะวันตกใช้พูดรอบๆอาร์บิล ชาวยิวส่วนใหญ่ในบริเวณนี้พูดภาษาอาหรับด้วยและภาษาสำเนียงนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาอาหรับแบบอิรักมาก สำเนียงตะวันออกพบในเมืองกอย ซันจัต ในเขตภูเขาทางตะวันออกเฉียงเหนือของอิรัก สำเนียงนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาอาหรับและภาษาเคิร์ดมาก

ระบบคำกริยาของภาษาลิซานิดต่างจากภาษาอราเมอิกใหม่อื่นๆมาก และมีความผันแปรไปตามกลุ่มสำเนียง สำเนียงอาร์บิลแสดงเป้าหมายกำลังกระทำโดยใชคำอุปสรรค la- กับรูปกริยา เช่น laqatil (เขากำลังฆ่า) สำเนียงโดเบใช้ระบบเดียวกันแต่ใช้คำอุปสรรค na- กลุ่มสำเนียงตะวันออกใช้รุปกริยาไม่จำกัดขอบเขตกับคำเชื่อมเพื่อแสดงการกำลังกระทำ

ความไม่สงบในดินแดนที่เคยอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 และการก่อตั้งรัฐอิสราเอล ทำให้ชาวยิวส่วนใหญ่ในเคอร์ดิสถานอพยพออกไปที่อื่น ในกลุ่มคนรุ่นใหม่ ภาษานี้ถูกแทนที่ด้วยภาษาฮีบรู เหลือผู้พูดภาษานี้เพียง 3,000 คน ส่วนใหญ่อายุมากกว่า 40 ปี และจะกลายเป็นภาษาตายในอนาคตอันใกล้ เขียนด้วยอักษรฮีบรู